ΥπΑΑΤ Ιστορία
Τα πρώτα βήματα στην αρχή του αιώνα:
Στις 28 Απριλίου του 1910 με τον Νόμο ΓΨΚΛ συστάθηκε και έβδομο Υπουργείο, το «Γεωργίας, Εμπορίου και Βιομηχανίας» που μετονομάστηκε σε «Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας» (τροποποιήθηκε με το Νόμο ΓΨ4Η και με το Νόμο 241/1916), με αρμοδιότητα
- α) Σύσταση, οργάνωση και διοίκηση Γεωργικών Σταθμών, προτύπων Αγροκηπίων ειδικών Ζωοτεχνικών, Οινοποιητικών, Ελαιοκομικών, Γαλακτοκομικών και Υδατοκομικών Σταθμών και Γεωργικών Χημικών Εργοστάσιων.
- β) Την Γεωργική Εκπαίδευση γενικά
- γ) Την φροντίδα περί Σύστασης Γεωργικών Επιμελητηρίων
- δ) Την Αγροτική Αστυνομία και την Αστυνομία των φυτικών ασθενειών.
- ε) Την Αστυνομία των Επιζωοτικών και την Κτηνιατρική Υπηρεσία του Κράτους.
- στ) Την εποπτεία και συντήρηση δενδροστοιχιών και κήπων κ.λπ.
Στην αρχή προβλεπόταν ένα μόνο Τμήμα: «Γεωργίας», το οποίον ανατέθηκε στον Γεωπόνο Σπύρο Χασιώτη, Με το Νόμο 241/1916 προστέθηκαν τα Τμήματα «Γεωργικής Οικονομίας», «Δασών». «Ζωοτεχνικής και Κτηνιατρικής Υπηρεσίας»
Το Τμήμα Γεωργίας είχε δύο Γραφεία (Διοικητικό και Εκπαιδευτικό). Συστάθηκαν επίσης και τρεις (3) Επιθεωρήσεις (Γεωργίας, Φυτικής Υπηρεσίας, Αμπελουργικής και Φυλλοξηρικής).
Με το Νόμο Γ.Κ. της 12 Αυγούστου 1911, τροποποιήθηκε ο Νόμος 260 που ρυθμίστηκαν τα των Εξωτερικών Γεωργικών Υπηρεσιών του Κράτους.
Για πρώτη φορά εισάγεται ο θεσμός του «Νομογεωπόνου» και των «ειδικών» και μετατρέπονται οι Γεωργικοί σταθμοί (εκτός από 4) σε Αγροκήπια, των οποίων προβλέπεται η επέκταση. Αγροκήπια: Οι Γεωργικοί Σταθμοί που υπήρχαν (εκτός της Αθήνας, Τίρυνθας, Βυτίνας και Πατρών) καταργούνται και αντ' αυτών ιδρύονται «Πρότυπα Αγροκήπια», τα οποία επεκτείνονται και σε άλλα κέντρα του Νομού (εκτός των πρωτευουσών των Νομών), εφόσον δεν λειτουργούν σταθμοί, προβλέπεται η ίδρυση τούτων με πρωτοβουλία και δαπάνη των Δήμων, Κοινοτήτων Νομών, Σωματείων, με κρατικούς Γεωπόνους) (μέχρις ενός κατά επαρχία) και αφού δεν λειτουργεί σ' αυτή Κρατικός Σταθμός, Αγροκήπιο ή Σχολή).
Γυναικείοι Αγροτουριστικοί Συνεταιρισμοί
Οι Γυναικείοι Αγροτουριστικοί Συνεταιρισμοί αποτελούν ένα σημαντικό οικονομικό, κοινωνικό και πολιτιστικό θεσμό, διότι προάγουν την ανάπτυξη της συλλογικής δράσης των γυναικών, συμβάλλουν ουσιαστικά στην αξιοποίηση των τοπικών πόρων, προσφέρουν συμπληρωματικό εισόδημα στην αγροτική οικογένεια, μεταλαμπαδεύουν τις διαχρονικές ποιοτικές ελληνικές διατροφικές συνήθειες, διατηρούν και προβάλλουν την πολιτιστική κληρονομιά και δημιουργούν συνθήκες συγκράτησης του πληθυσμού στις εστίες του.
Η γυναικεία αγροτική συνεταιριστική δραστηριότητα και οικοτεχνία, φέρνει το πολύτροπο αποτύπωμα της δημιουργικής ικανότητας της Ελληνίδας γυναίκας, που πάντα, ακόμη και στις πιο σκληρές και δύσκολες στιγμές της ιστορίας, έβρισκε τον τρόπο να δώσει διέξοδο στο αδιέξοδο, έβρισκε τη λύση εκεί πού όλα φαίνονταν άλυτα.
Τα προϊόντα που παράγουν στην οικοτεχνική τους δραστηριότητα ενέχουν την θαλπωρή, την φροντίδα, την ποιότητα και το μεράκι των πραγμάτων που φτιάχνουμε στο σπίτι. Σε τούτα τα δύο μπορούμε να εντοπίσουμε την μεγάλη τους προστιθέμενη αξία.
Τον σημαντικό ρόλο της γυναικείας επιχειρηματικότητας στον αγροδιατροφικό τομέα που συμβάλλει ενεργά στην ενίσχυση των τοπικών οικονομιών.
Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Βαγγέλης Αποστόλου.
Στη χώρα μας λειτουργούν 141 Γυναικείοι Αγροτουριστικοί Συνεταιρισμοί, οι οποίοι δραστηριοποιούνται στη μεταποίηση τοπικών προϊόντων και υπηρεσιών εστίασης, στην παραγωγή ειδών οικοτεχνίας – χειροτεχνίας και στην προσφορά υπηρεσιών αγροτουρισμού.
Οι γυναίκες, αξιοποιώντας τα αγνά και ποιοτικά προϊόντα της ελληνικής γης, ξαναζωντανεύουν τον υπέροχο διατροφικό πολιτισμό που κληρονόμησαν και με παραδοσιακούς τρόπους παράγουν τρόφιμα υψηλής θρεπτικής αξίας, ασφαλή και υγιεινά.
Στα αγροτουριστικά καταλύματά τους ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να απολαύσει μια άλλη μορφή φιλοξενίας, πιο κοντά στην τοπική κοινωνία και στους ρυθμούς του χωριού, καθώς έχει την ευκαιρία να γευτεί αυθεντικές παραδοσιακές γεύσεις και να γνωρίσει τον αγροτικό τρόπο ζωής.
Προωθούμε την γυναικεία επιχειρηματικότητα.